Schoolkamp.... en meer

Het is alweer te lang geleden dat ik een verhaal heb geschreven! Je weet wel hoe dat gaat... druk-druk-druk-druk....
Laat ik beginnen, daar waar ik de vorige keer ben gestopt, bij het schoolkamp. Dat begon op maandag 9 juni. We mochten in vergelijking met een gewone maandag een beetje uitslapen, want we hoefden pas om 10.00 uur in het hotel (ja, inderdaad hotel) te zijn waar het kamp plaats zou vinden. Ik moest 's ochtends nog even naar school omdat er een tekort zou zijn aan plakband en punaises, dus die heb ik op school nog even gehaald. Daarna zijn we met onze koffertjes richting het hotel vertrokken waar de eerste kinderen al zaten te wachten. We hadden het penthouse afgehuurd, samen met drie 'gewone' kamers. Het penthouse zou de activiteitenkamer worden, en de slaapplaats voor de meisjes en juffen. De 'gewone' kamers waren de slaapkamers voor de jongens, de meester en twee vaders die toezicht kwamen houden. De reden dat ik 'gewone' tussen aanhalingstekens zet is dat ook deze kamers heel erg groot waren. Twee van de drie bestonden uit twee slaapkamers, twee badkamers en een grote woonkamer/keuken waar ook nog een slaapbank stond. We moesten helaas een behoorlijke tijd wachten voor we het penthouse in konden. Daar hebben we snel alle koffers neergezet, zodat we snel met het eerste spel konden beginnen. Lisanne en ik gingen in de tussentijd het strand voor het hotel op om het eerste spel klaar te leggen. 20 blaadjes met een vraag lagen verspreid op het strand en de kinderen moesten alle vragen vinden en de juiste antwoorden daarop op een blad schrijven. Het duo dat dit als snelste en beste deed was de winnaar. Zelfs temperaturen van 33-34 graden in de volle zon hielden de kinderen niet tegen om hollend over het strand te denderen. Uiteindelijk had het winnende duo 18 van de 20 vragen goed beantwoord. Daarna was het even tijd voor een drankje waarna het tweede spel van start ging. De kinderen waren opgesplitst in groepjes van 4-5 kinderen. Ze kregen een digitale camera mee, en een lijst met dingen die ze op de foto moesten zetten. Voorbeelden zijn: Met je hele groepje een piramide maken op het strand, een man in een rode zwembroek, iemand met een hoed, je groepje samen met een ober van de Buccaneer (restaurant bij het strand). Jullie begrijpen wel, de obers werden er lichtelijk moe van, en die ene man met de rode zwembroek had ook spijt dat hij die dag naar ons strand was gekomen. De kinderen (en wij net zo goed) hebben wel heel erg gelachen. Daarna was het tijd om even terug naar het hotel te gaan, want inmiddels waren ook de andere drie kamers klaar. Bij aankomst op de kamer waren de jongens in mijn kamer het al snel eens over dat ik een eigen slaapkamer zou krijgen (en wie ben ik om daartegenin te gaan?). Er was even tijd om te douchen en even uit te rusten (godzijdank!), waarna we voor het diner naar het restaurant naast het hotel vertrokken. Bij het Greenhouse Restaurant kregen we schalen met piramides gemaakt van hamburgers en grote schalen met friet, genoeg voor iedereen. De kinderen mochten er frisdrank bij bestellen. Voor ons was de keuze vrij, en daarmee was de keuze voor een lekkere cocktail snel gemaakt...
Na het eten hadden de kinderen weer heel even om zich op te frissen, waarna het tijd was voor de Bonte Avond. Met de leerkrachten hadden we een act ingestudeerd op I Will Follow Him van de film Sister Act. De kinderen hadden de afgelopen weken hun creatieve geesten de vrije loop gelaten dus ook voor ons was het een verrassing. Tussendoor had Lisanne allemaal spelletjes verzonnen, beetje geïnspireerd op Minute-To-Win-It. Daarna mochten de kinderen nog heel even tijd om te kletsen op de eigen kamers en toen was de eerste dag weer voorbij.
De tweede dag was het vroeg op, want na het eten stonden er een aantal ouders op de stoep die ons naar de Franse kant (Bonjour!) zouden brengen, waar we een les Boogyboarden zouden krijgen. Dat is een soort surfen, maar dan liggend. Het was heerlijk rustig op ons strand want we hadden alles voor onszelf. We hebben allemaal genoten, want ook de meester en juffen mochten een poging wagen. Na een paar uur was het afgelopen en zijn we terug gegaan naar het hotel. We hadden weer even tijd om bij te komen waarna we gingen eten bij Pineapple Pete, een restaurant in de buurt. Daar is heel wat meer te krijgen dan alleen ananas... Iedereen heeft lekker gegeten en gedronken, en daarna was het tijd voor spelletjes in het donker. Dat bleef eigenlijk bij een aantal keer verstoppertje in het donker. Daarna was het tijd voor enge verhalen. En ik moet bekennen, ze waren best eng. Zal er onder dit verslag eentje typen, dus als je er niet tegen kunt, kun je op tijd stoppen met lezen. Vervolgens is er nog wel een film (The Mask) aangezet, maar die is halverwege stopgezet omdat het echt te laat was geworden.
De volgende dag waren de kinderen al goed moe, maar ze zouden al hun energie deze dag wel nodig hebben. Allereerst moesten alle koffers weer ingepakt en de kamers schoon. Daarna was het tijd om te gaan kayakken en naar de playstationboot te gaan. Dat laatste was een boot met glijbanen die uitkwamen in de zee. De groep werd in tweeën gesplitst en de ene groep ging met mij mee kayakken en de andere groep mocht bij de Playstationboot beginnen. Na 1,5 uur kayakken in de baai was ik blij dat ik onderhand naar die boot mocht. Eenmaal op de boot kwamen kinderen er al snel achter dat je een slingertouw dat boven de zee hing ook omhoog kon trekken waardoor ze vanaf nog hoger in de zee zouden storten. Wie o wie zou toch heel de tijd aan dat touw moeten sjorren?? Die middag hebben we nog lekker op het strand gezeten en 's avonds kwamen de ouders voor een barbeque. Om 21.00 was het officieel afgelopen, maar pas rond 22.30 verlieten Lisanne en ik moe maar voldaan de kamplocatie.
Donderdag hadden we vrij gekregen van de directrice omdat we vrijdag officieel vrij zouden zijn, maar......

Het was die vrijdag sportdag, waar wij ook onze medewerking aan zouden verlenen. Op ons eigen verzoek hadden Lisanne en ik allebei een spelletje op het strand gekregen. Bij mij was het spelletje Water Dragen, en Lisanne had Zandlopen. Het was bij mij de bedoeling dat ze een rij maakten tussen de zee en een emmer op het strand. De eerste in de rij schepte water uit de zee en schonk dan het water bij de volgende in de beker en dat ging zo verder tot ze bij de emmer waren. Per volle emmer kregen ze 5 punten. Bonuspunten werden gegeven voor het snel maken van de rij, en goed teamwork. De hoogste score was 28 punten. En daarna was het eindelijk zo ver.... Weekend!!!

Dat weekend hebben we het heel rustig aan gedaan. We hebben lekker aan het strand gelegen en zijn zo een beetje bijgekomen van het kamp. We zijn in de avonden van het weekend uit gaan eten, waarbij er bij één restaurant zelfs geschooid werd om fooi, terwijl Lisanne en ik eigenlijk vonden dat ze dat niet verdiend hadden omdat de prijs van Lisannes garnalen ver boven de gemiddelde prijs/kwaliteit-verhouding lag. Als ze schooien krijgen ze van ons helemaal niks..
De week die daarop volgde hebben we niet heel veel bijzonders gedaan. We zijn overdag gewoon naar school gegaan, en 's avonds zijn we ergens wat gaan drinken of hebben lekker thuis een film gekeken. Ik heb vooral uitgekeken naar afgelopen zondag. De dag dat de grote blauwe Boeing 747 van KLM mijn ouders naar het eiland zouden brengen!!

Rond kwart voor 11 zaten Lisanne en ik aan de voet van de startbaan op het strand. Rond 11.00 zagen we ineens in de verte de blauwe vogel aankomen. Snel heb ik een plek gezocht waar mijn ouders mij misschien zouden zien staan bij hun aankomst (helaas niet gelukt, ging te snel). Na een stevige landing met behoorlijk wat rook en een walm van verbrand rubber die over het strand trok liepen we op ons gemak richting de terminal. Daar moesten we natuurlijk even wachten want voor de deuren van het toestel open gaan, en de koffers tevoorschijn komen gaat er behoorlijk wat tijd overheen. Maar daar was dan toch het moment dat mijn ouders door de deuren kwamen. Vervolgens hebben we de huurauto opgehaald en zijn we naar het hotel gereden. Na het afzetten van de koffers zijn we een klein rondje rond het eiland gaan rijden. We hebben het Nederlandse stuk van het eiland gehad, met een aantal mooie uitzichten. We zijn in de daaropvolgende dagen regelmatig ergens wat gaan drinken en we zijn gisteren lekker aan het strand gaan eten. Wij zouden voor het dessert (laten) zorgen. Wij wisten namelijk een grote ijscozaak waar ze heerlijke ijscoupes hebben. Morgen mogen Lisanne en ik een dagje all-in bij het hotel rond komen lopen. Onbeperkt eten, drinken en genieten aan en in het zwembad! En dan komt zondag alweer de dag dat ze helaas naar huis moeten!

Aan de andere kant, op de dag dat mijn ouders weggaan duurt het nog maar 1 week en 6 dagen, en dan komt onze Airbus van Air France ons ophalen. Het was de afgelopen weken puur genieten hier op dit prachtige eiland. Ik kan iedereen van harte aanbevelen om het eiland een keer te bezoeken. Geen 10 weken, maar een week of 10 dagen is lang genoeg. Ik kijk nu langzaam steeds meer uit naar het moment dat we in Amsterdam aan de grond staan. Maar het meeste kijk ik nu al uit naar het moment dat op Schiphol de deur van de aankomsthal open gaat en dat ik daar mijn ouders, en natuurlijk mijn lieve vriendinnetje weer zie staan!
In de week daarna ga ik nog een keer naar mijn stageschool in Acht, op bezoek bij mijn vorige groepen op die school. En nu het beste nieuws, ik mag volgend jaar terugkomen op die school en mijn afstudeerstage daar gaan doen! Mijn LIO-stage is dus binnen!

Dat was het verhaal weer voor deze keer. Foto's komen gaandeweg hierbij te staan. Morgen krijg ik nog meer foto's van de camera van mijn vader. Die komen op facebook en hier ook nog bij te staan! Dus kijk zondag nog een keer voor de rest van de foto's!

Heel veel groetjes, en tot het volgende verhaal!